Tuesday 24 March 2015

Jee In 3 months old

* * *

3 เดือนแล้ว เวลาผ่านไปไวจริงๆ ^^
ยิ่งเลี้ยง ยิ่งรัก ยิ่งหลง เราว่าเราเลี้ยงลูกแบบสบายและผ่อนคลายมากๆ ตั้งแต่ที่เคยหงุดหงิดตอนจีอินอายุเข้า 1 เดือนที่เหนื่อยๆและไม่ค่อยนอน เราก็ไม่เคยหงุดหงิดอีกเลย เราพยายามใจเย็น ใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยน และยิ้มให้ลูกตลอดเวลาไม่ว่าเธอจะงอแง หรือเราจะง่วงและเหนื่อยแค่ไหน ผลตอบแทนที่ได้คือ....





จีอินเป็นเด็กที่ยิ้มเก่งมากกกกกกกก ตื่นตอนเช้ามาเห็นแม่ก็จะยิ้มหวานให้ แค่จ้องหน้าก็ยิ้มตอบ 






ไม่ใช่แค่กับแม่นะ กับพ่อก็ด้วย บางทีเรารู้เลยว่าสามีเหนื่อย เพราะเค้าต้องทำงาน กลับมาไวสุดก็ 2 ทุ่ม แถมยังต้องทำกับข้าวเตรียมไว้ให้เรากิน 3 มื้อในวันถัดไป ช่วยดูลูกให้เวลาที่เรารีดผ้า หรืออาบน้ำ ถ้าจีอินร้องตอนที่กินข้าวกันอยู่ก็จะลุกไปดูให้ก่อน เพื่อให้เราได้กินข้าวให้เสร็จรวดเดียว ถึงจะเหนื่อยแต่ทุกครั้งที่สามีช่วยดูลูกให้ เค้าก็จะเล่นกับลูก อุ้มลูก ไม่มีการใช้น้ำเสียงที่หงุดหงิดกับลูกเลย เรา 2 คนพยายามมากๆ อยากให้จีอินเป็นเด็กที่ยิ้มเก่ง และอารมณ์ดี ^___^





อัพเดทพัฒนาการช่วงที่ผ่านมาหน่อย

// เวลาอุ้มจะไม่ซบแม่แล้ว จะชันคอดูโน่นดูนี่ได้นานสองนาน แปลว่า...อุ้มกล่อมไม่ได้แล้ว เดี๋ยวนี้ช่วงบ่ายๆจะนอนจุ๊บนมแล้วหลับไปพร้อมกันเลย

// หลังเที่ยงคืนส่วนใหญ่จะตื่น 2 รอบ ตอนประมาณตี 1.30-3.00 และ ตี 5.00-6.00 จุ๊บนมแป๊บนึงก็หลับต่อได้ง่ายมาก ไม่ต้องกล่อมเลย เหมือนอยากจุ๊บนมให้รู้สึกอบอุ่นมากกว่าหิว

// ไม่ค่อยมีสมาธิในการกินนม เพราะเริ่มมองโน่นมองนี่ เริ่มเล่นมากขึ้น บางทีจุ๊บนมไปก็ยิ้มไป มองหน้าแม่ไป ทำสายตาเจ้าเล่ห์อึกต่างหาก

// ลองถือของแล้วเลื่อนผ่านตัวจีอินมองตามได้เป็นอย่างดี และชอบมองของในมือแม่

// หันตามเสียงได้

// คุยจ้อเสียงดังมากกกกกกกก หัวเราะเอิ๊กอ๊ากด้วยนิดหน่อย 

// เริ่มมองมือตัวเอง หลังๆมานี่เริ่มนอนยกขาสูง คิดว่าอีกไม่นานคงทำความรู้จักเท้าตัวเอง

// กำปั้นและนิ้วโป้งเป็นของว่างสุดโปรด ดูดดังจ๊วบๆน่าอร่อยมาก 5555 ข้อดีคือทำให้เลิกจุกหลอกได้ตอน 3 เดือนอย่างที่แม่ตั้งใจ

// เดือนนี้อึบ่อยมากกกก ปกติจะอึเฉลี่ย 4 วัน/ครั้ง เดี๋ยวนี้อึเกือบทุกวัน บางวัน 2-3 รอบเลย

// เริ่มจำหน้าแม่ได้แล้ว ถ้าแม่ไม่อยู่จะงอแงมาก วันก่อนพาจีอินกับจินดัลเรไปฝากไวัที่บ้านแม่สามีแล้วไปเอาท์เล็ทกัน สักพักแม่โทรมาตามบอกว่าไม่ยอมกินนม(แม่จากขวด)เลย ร้องไห้ตลอด ให้รีบกลับบ้าน 55555 แต่เราชอบนะ รอเวลาให้ลูกติดแม่มานานแล้ว ^^



อวดเสื้อผ้าใหม่ของจีอินที่ได้มาจากเอาท์เล็ท น่าร๊าาากกกกกก


// ตอนนี้หนัก 5.2 กิโลกรัมแล้ว เดือนนึ้เพิ่มมา 700 กรัม

ปล ผมแม่เริ่มร่วงแล้ว ก็รู้นะว่าจะร่วงเยอะ แต่พอเจอกับตัวแล้วก็อดเครียดไม่ได้ มันเยอะมากจริงๆ Y.Y










Monday 16 March 2015

Family Day

* * *

วันเสาร์ที่ 14 มีนาคม 2558 (20150314)

ช่วงนี้ที่เกาหลีอากาศเริ่มอุ่นขึ้นเรื่อยๆแล้ว แต่ก็ยังขึ้นๆลงๆตามประสาปลายหนาวต้นสปริง แต่เมื่อวันเสาร์ัอากาศดีมาก แดดออก เลยชวนกันไปเดินเล่นดีกว่า จินดัลเรเลยได้ออกไปเดินเล่นครั้งแรกกับแม่ตั้งแต่คลอดจีอินมาเลย





เราไปที่ Kwangkyo Lake Park ถิ่นเดิมที่มาบ๊อยบ่อยตอนท้อง อิอิ





จินดัลเรลัลล๊าตามคาดเลย พามาปลดปล่อยความเครียด ที่แม่ไม่ค่อยมีเวลาให้ ^^





Love these two ;)





เรารับหน้าที่เข็นรถเข็น ส่วนสามีก็จูงจินดัลเรไป





จีอินหลับไม่รู้เรื่องเลย แถมยังโดนคลุมรถเข็นหมดเพราะแดดส่องหน้า

ที่เกาหลีเวลาหนาวๆจะเอาที่คลุมฝนแบบนี้มาคลุมรถเข็นไว้กันลมด้วย จริงๆมีแบบสำหรับหน้าหนาวขายด้วยแต่เราใช้ที่เค้าแถมมาไปก่อน เพราะกะว่าเดี๋ยวพอจีอินครบขวบเราจะเปลี่ยนรถเข็นแบบก้านร่ม น้ำหนักจะเบากว่าคันนี้ คันนี้หนัก 9.4 กิโล เดี๋ยวพอจีอินหนักขึ้นแม่จะเข็นมิหวายยยย





พ่อแว๊บไปเข้าห้องน้ำเลยต้องดูลูกสาวทั้ง 2
เดี๋ยวนี้จินดัลเรเป็น daddy's girl ติดพ่อสุดๆ





ขากลับนั่งเรียบร้อยอย่างไม่น่าเชื่อ ปกติไม่เคยเลยจริงๆ





ส่วนคนนี้มาตื่นเอาตอนกลับซะงั้น -___-'


เป็นอีกวันที่มีความสุขมากๆ :D








Thursday 12 March 2015

First time Shopping with mom and dad


* * *

วันอาทิตย์ที่ 8 มีนาคม 2558 (20150308)


มีงานเบบี้แฟร์เป็นครั้งที่ 3 ที่เกาหลี จัดบ่อยดีแม่ชอบจัง อิอิ รอบนี้งานจัดที่อินชอน ขับรถจากบ้านไปประมาณ 1 ชั่วโมงได้
สามีบอกว่าจะออกจากบ้านตอน 8.30 น. ไปเช้าหน่อยเพราะกลัวหาที่จอดรถไม่ได้ แต่กว่าจะได้ออกจริงๆก็ 9 โมงกว่าๆ นี่ละน๊าครอบครัวลูกอ่อน กำหนดเวลาไม่ค่อยได้





เป็นวันแรกที่จีอินจะต้องนั่งรถนาน เราก็ลุ้นๆจะร้องมั๊ย เพราะขึ้น tollway ไป ไม่มีที่พักรถระหว่างทาง แต่ก็พยายามให้กินนมเยอะๆจนพอใจเลย กลัวหิวระหว่างทางมากๆ จีอินติดเต้า ด้วยช่วงนี้จุ๊บเต้าแทบทั้งวัน





พอกินนมเสร็จเธอก็ดูง่วงๆ หลับคาเต้าเหมือนทุกที นี่ก็กลัวอีกว่าจะงอแงเพราะง่วงนอนรึเปล่า คนเป็นแม่นี่กังวลไปซะทุกเรื่องจริงๆ ><






พอขึ้นรถเห็นทำท่าสะลึมสะลือ ก็เลยร้องเพลงกล่อม กล่อมนานมากไม่หลับเลย พอหยุดร้องก็หลับทันที สงสัยจะรำคาญเสียงแม่ นี่ถ้าพูดได้คงบอกให้แม่เลิกร้องไปนานละ 555555




จีอินก็หลับไปตลอดทางจนถึงสถานที่จัดงานเบบี้แฟร์เลย คราวนี้ก็มาลุ้นรถเข็นอีก เพราะจีอินยังไม่เคยนั่งรถเข็นนานๆ เท่าที่ฝึกๆมาก็นั่งแป๊บเดียว ส่วนใหญ่จะร้องให้อุ้มซะมากกว่า





เราจับนั่งรถเข็นตั้งแต่ลงจากรถเลย แต่ก็ติดเป็อุ้มเด็กไปด้วย เผื่อไว้ก่อน ไปๆมาๆก็โอเคแฮะ นั่งมองดูมือตัวเองเพลินๆ ไม่ร้องเลย (ช่วงนี้จีอินเริ่มทำความรู้จักกับมือตัวเอง)





เรานะตื่นเต้นกับการเข็นรถเข็นมากๆ แต่ดูคนนี้สิ....แย่งไปเข็นเฉยเลย อ้างว่ายูจะได้ชอปปิ้งถนัดๆ :p





ซื้อโมบายอันเล็กของ tiny love ให้จีอิน คนขายเชียร์อันนี้มาก เพราะว่ามันดึงแล้วสั่น พอจีอินเริ่มคว้าของก็จะเล่นได้
ตอนแรกจะซื้อโมบายแบบโค้งๆที่ไว้ติดรถเข็นอีกแบบ แต่คิดไปคิดมาไว้รอเริ่มหยิบจับของแล้วแม่จะซื้อแบบเกลียวไว้พันกับที่กั้นรถเข็นให้ดีกว่า น่าจะคุ้มกว่า ^^
ซื้อแล้วก็เอามาหนีบกับรถเข็นเลย จีอินทองเล่นแป๊บนึงก็หลับ สงสัยยังง่วงอยู่


เดินซื้อของไปเป็นชั่วโมง จีอินก็หลับตลอดไม่กวนเลย ได้ของมานิดหน่อยแล้วเราก็กลับบ้านกัน แต่แม่ดันพลาดตอนจะกลับ เห็นจีอินนอนสบายๆก็ลังเลว่าจะปลุกมากินนมกับเปลี่ยนผ้าอ้อมก่อนกลับดีมั๊ย แต่ดันตัดสินใจกลับบ้านเลย พอออกรถได้แป็บเดียวจีอินก็ร้อง รู้เลยว่าหิว สามีเลยวนรถกลับมาจอดเราก็ให้เปลี่ยนผ้าอ้อม แล้วก็ให้นมบนรถ รอบหน้าจะไม่พลาดแล้ว จะปลุกมากินนมก่อนกลับนะ ><





ช่วงนี้จีอินติดนั่ง เวลาเอาลงเปลถ้าไม่ปรับเอนให้ก็จะร้อง แต่ถ้าให้นั่งเอนๆแบบนี้จะนั่งได้นาน แม่เลยมีเวลากินข้าว ล้างจาน ทำโน่นทำนี่ได้บ้าง










รู้สึกว่าลูกโตขึ้นเรื่อยๆเลย เป็นเด็กอารมณ์ดี ยิ้มเก่ง เรานี่เฝ้ารอให้ถึงสปริงไวๆจะได้พาออกไปเดินเล่นกับจินดัลเร ^^












Tuesday 3 March 2015

Dermoid Cyst

* * *

วันจันทร์ที่ 2 มีนาคม 2558 (20150302)

หลังจากจีอินฉีดวัคซีนไปแล้ว 2 เข็ม ตอน 2 เดือน วันนี้มีนัดฉีดอีก 2 เข็ม และหยอดโรต้า แต่วันนี้สามีลางานไว้ก็เลยได้ไปด้วยกัน ไปถึงก็ลงทะเบียน วัดไข้ ชั่งน้ำหนักเหมือนเดิม 

// พูดถึงเรื่องน้ำหนัก เรามองพลาดเอง เมื่ออาทิตย์ที่แล้วชั่งได้ 4.5 กิโล ไม่ใช่ 5.5 กิโลแต่อย่างใด ><

รอบนี้ชั่งได้ 4.7 กิโลกรัม ส่วนสูงประมาณ 58 เซ็นเหมือนเดิม ทุกอย่างอยู่ตามเกณฑ์ดี พอเข้าพบหมอก็ฟังเสียงหัวใจ เสียงปอด ส่องกล้องดูในหู เช็คในคอ ปกติดีทุกอย่าง แต่พยาบาลจับโดนก้อนๆนึงบริเวณขมับด้านขวาของจีอิน เราเห็นก้อนนี้มาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ว่าจะถามหมออยู่พอดี
แต่พอหมอเห็นเท่านั้นแหละ พูดทันทีว่าไม่ได้แล้ว ต้องส่งตัวไปเช็คที่โรงพยบาลใหญ่ เลยทำใบส่งตัวให้

หลังจากฉีดวัคซีนเสร็จก็ให้จุ๊บนมแป็บนึง แล้วก็ไปโรงบาลกันต่อ

// จีอินร้องตอนฉีดวัคซีนนิดหน่อย แต่พอหยอดโรต้าก็หายร้องเลย ^^

พอไปถึง เจ้าหน้าที่แผนกลงทะเบียนเห็นใบส่งตัว พร้อมกับขอดูก้อนที่ขมับก็ทำเรื่องส่งตัวไปที่แผนกศัลยกรรมทันที แต่เรามากันตอนเที่ยงที่เค้าพักเที่ยงกัน และหมอแผนกศัลยกรรมเริ่มงานตอนบ่าย 2 เลยไปนั่งคาเฟ่ กินแซนวิชกันรอเวลา ระหว่างรอนี่เราน้ำตาซึมมาก กลัวว่าที่ปูดมามันคือกระดูก เพราะจับแล้วมันแข็งๆ คิดโน่นนี่นั่นไปใหญ่ แต่พยายามจะไม่คิดมาก คิดในแง่ดีไว้ก่อนว่าจีอินจะต้องไม่เป็นอะไรมาก 





มาลองสังเกตรูปเก่าๆที่ถ่าย ซีสต์มันขึ้นมาตั้งแต่ช่วงกลางเดือนกุมภาแล้ว แต่ไม่สังเกตเห็นเอง เป็นแม่ที่แย่มากจริงๆ :( ในรูปนี่สังเกตตรงขมับดีๆจะเห็นเป็นก้อน



พอถึงเวลาบ่าย 2 ก็รอเรียกคิว เข้าไปเจอหมอ หมอคลำก้อนนั่นสักพักแล้วบอกว่ามันคือ Dermoid Cyst แล้วก็อธิบายโครงสร้างกะโหลกให้ฟัง ซึ่งเจ้าซีสต์นี่มันเกิดขึ้นตรงรอยต่อของกะโหลก แต่วิธีที่จะทำให้รู้แน่ชัดว่ามันคือ Dermoid Cyst หรือไม่ และมันโผล่ออกมานอกกะโหลกทั้งก้อน หรือมีบางส่วนอยู่ในกะโหลกหรือไม่ ต้องทำ CT scan แต่จีอินยังเล็กเกินไป และความเสี่ยงมันมีมากกว่าการวินิจฉัยโดยการคลำ หมอเลยไม่แนะนำให้ทำ

แต่หมอแนะนำว่าต้องผ่าออก  จริงๆมันเป็นการผ่าตัดเล็ก ถ้าเป็นผู้ใหญ่ก็แค่ทายาชาแล้วผ่าได้เลย แต่นี่เป็นเด็กเล็ก ต้องวางยาสลบเท่านั้น ซึ่งหมอแนะนำให้ผ่าตอนอายุ 1 ขวบ.... ในระหว่างนี้ก็ต้องคอยสังเกตว่ามันโตขึ้นภายในระยะเวลาสั้นๆ หรืออักเสบบวมแดงรึเปล่า ถ้าเป็นให้รีบพามาหาหมอ 

เสร็จจากโรงบาล สามีโทรไปปรึกษาเพื่อนเค้าที่เป็นหมอศัลยกรรม เพื่อนแนะนำให้วันนี้กลับบ้านไปแล้ววัดขนาดของซีสต์แล้วบันทึกไว้ และควรพามาเช็คที่โรงบาลทุก 3 เดือน

เรากับสามีลองวัดขนาดแล้วได้เส้นผ่าศูนย์กลาง 1.5 cm จดบันทึกไว้ในสมุดเรียบร้อย


ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ภาวนาขอให้มันไม่ใหญ่ขึ้น ไม่อักเสบบวมแดง ดีที่มันไม่มีเอฟเฟคอะไร และไม่ทำให้เจ็บ 

// แม่ใช้ขีวิตมา 30 กว่าปีไม่เคยดมยาสลบ และผ่าตัดเลยสักครั้ง ลูกเกิดมาได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องมาเจออะไรแบบนี้แล้ว แต่นี่เป็น motivation ชั้นเยี่ยมที่จะพยายามให้นมแม่ไปจนครบ 1 ขวบ จีอินจะได้มีภูมิต้านทานที่แข็งแรงก่อนเข้ารับการผ่าตัด และเราเชื่อว่า นมแม่จะช่วยให้แผลหายไว หลังผ่าแล้วมานอนจุ๊บเต้ากันจีอินจะได้ฟื้นตัวจากยาสลบไวขึ้นด้วย :)




กลับมาถึงบ้านก็รีบวัดไข้เลย เพราะเพิ่งฉีดยามา แถมยังอยู่โรงบาลนาน เชื้อโรคเยอะ กลัวจะเป็นไข้ แต่ก็ไม่มีไข้เลย ตอนให้จุ๊บนมที่โรงบาลใหญ่ ก็จุ๊บไปยิ้มไป แถมยังร่าเริง ยิ้มเก่งเหมือนเดิม จีอินแข็งแรงมาก คนเก่งของแม่ ^___^