elingy ♡: 2015

Monday 28 December 2015

Jee In's First Birthday Photo!

23 ธันวาคม 2558..........1 ขวบแล้วน๊า คนเก่งของแม่ ^_________^

เราจองสตูดิโอถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกกันค่ะ เพราะคงไม่มีโอกาสได้ใส่ชุดฮันบกกันทั้งครอบครัวแบบนี้บ่อยๆ จะใส่อีกรอบก็คือตอนที่คนน้องครบขวบ (ซึ่งก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีเหมือนกัน อิอิ)

ธรรมเนียมของเกาหลีคือ พออายุครบ 1 ขวบจะให้จับของขึ้นมา 1 อย่าง เป็นการทำนายอนาคต ซึ่งของที่วางก็แล้วแต่พ่อกับแม่ แต่ของหลักๆก็ประมาณ เงิน พู่กันจีน ฆ้อนผู้พิพากษา กระปุกยาแผนโบราณเกาหลี ฯลฯ

แต่บางครอบครัวก็วางของเพิ่ม เช่น เบ็ดตกปลา หูฟังหมอ

จีอินไม่หยิบอะไรเป็นพิเศษเลย -___-"

เธอจับมันทุกชิ้น

รูปคู่พ่อกับแม่

ชอบทำปากจู๋

^______^

เราชอบที่คาดผมอันนี้มาก ตอนที่เค้าเอามาให้เลืือกนี่หยิบอันนี้ก่อนเลย ดูน่ารักแบบเด็กๆ

ดูรูปนี้แล้วแอบคิดว่า.....จีอินนี่ก็หล่อดีนะ 555

เซ็ทนี้เค้าให้เตรียมชุดไปเอง โชคดีที่มีชุดที่พี่สาวสามีซื้อให้เรากับสามี ส่วนของจีอินนี่เพื่อนสามีเค้าให้มา บ้านนี้ไม่ลงทุนกับชุดเลย 55

จริงๆตอนถ่ายรูปนี่จีอินงอแงเพราะง่วงนอน กว่าจะทำให้ยิ้มได้ลำบากมาก ช่างภาพบอกหุบยิ้มไวมาก กดถ่ายไม่ค่อยจะทัน

มีรูปหลังๆที่ยิ้มเยอะหน่อย พอถ่ายเสร็จ พาขึ้นรถก็หลับทันที -__-

1 ขวบแล้วน๊า....เวลาผ่านไปไวจริงๆ เป็นแม่ฟูลไทม์นี่ไม่ง่ายเลย เพราะแทบจะเลี้ยงคนเดียว 24 ชั่วโมง ไหนจะงานบ้านอีก(เลยไม่ค่อยได้มาอัพบล็อคเท่าไหร่ ><) แต่แม่ก็มั่นใจว่ามันเป็น 1 ปีที่มีคุณภาพมากๆ

1 ปีที่ผ่านมาเรามีเป้าหมายอยู่บ้าง ที่สำเร็จก็คือ

// นมแม่สดๆจากเต้า จีอินดูดเต้าล้วนมากตั้งแต่ 3 เดือนและตั้งใจว่าจะให้นมแม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจีอินจะเลิกเอง

// ไม่เคยปล่อยร้อง ไม่กลัวการติดมือ เอ๊ะปุ๊บอุ้มปั๊บ เพราะอยากให้ลูกรู้สึกปลอดภัยอบอุ่นมากที่สุด

// เลี้ยงลูกเชิงบวก ไม่เคยหลอกล่อด้วยคำพูดเชิงลบ เช่น ถ้าร้องไห้จะพาไปให้หมอฉีดยา แม่ไม่รัก ฯลฯ

// ไม่ให้ขนม แม้แต่ finger food ที่ขายตามห้าง
// ไม่ให้ดูทีวี แท็ปเล็ต มือถือ และตั้งใจจะไม่ให้ดูจนอายุ 2 ขวบ

ที่ไม่สำเร็จคือ...baby sign ทำมาตั้งแต่เดือนเลิก แต่ดันทำบ้างไม่ทำบ้าง หลังๆมานี่แทบไม่ทำเลย T_T

สุดท้ายนี้ ขอบคุณจีอิน ที่มาทำให้แม่ เป็นแม่ที่มีความเป็นแม่ และจะพยายามเป็นแม่ให้ดีที่สุดต่อไปเรื่อยๆ แม่จะสร้างปีกที่แข็งแรงให้ก่อนที่จะปล่อยลูกบินไปโดยลำพัง :)

ขอบคุณสามี สำหรับความร่วมมือต่างๆในการเลี้ยงลูก ขอบคุณที่รับฟังและเปิดใจฟังความคิดเห็น ขอบคุณที่ถึงแม้จะเหนื่อย ทำงานหนัก แต่ก็พยายามหาเวลาให้ลูก และพาแม่ออกจากบ้าน อิอิ

รักมากที่สุด...... ^___^

Saturday 24 October 2015

Follow up Dermoid Cyst

* * *

ไม่ได้อัพซะนานเลย ช่วงก่อนหน้าก็ยุ่งๆเรื่องย้ายบ้าน ย้ายเสร็จก็กลับไทยเดือนครึ่ง พอกลับมากว่าอะไรจะลงตัวก็ใช้เวลาสักพัก....

และพอจะเปิดคอมอัพบล็อค เอิ่ม....สายชาร์จคอมมันหายไปไหน หาไม่เจอ -"-

วันนี้เลยอัพผ่านมือถือไปก่อน

จีอินอายุครบ 10 เดือนเต็มเมื่อวานนี้ วันนี้(เสาร์ที่ 24 ตุลาคม 2558) พาจีอินมาหาหมอ ดูเรื่อง dermoid cyst

หมอคลำๆดู พร้อมทักวัดขนาด ยังขนาด 1.5cm เท่าเดิม แต่จากที่บอกว่าจะให้ผ่าออกหลังอายุ 1 ครบ วันนี้หมอบอก อยากให้ยืดเวลาให้นานที่สุด เพราะต้องดมยาสลบ เลยอยากให้ร่างกายของจีอินเติบโตอย่างสมบูรณ์ซะก่อนเพื่อลดความเสี่ยงต่างๆ

สามีถามหมอว่า มีสิทธิ์ที่จะเปลี่ยนจาก cyst เป็นอย่างอื่น อย่างเช่น มะเร็ง บ้างมั๊ย

หมอบอก โดยปกติแล้วจะไม่เปลี่ยนแปลง และไม่ได้เป็นอัตราย แต่หมอก็ยืนยันไม่ได้ว่าเคสนี้จะเปลี่ยนมั๊ย เพราะฉะนั้นให้พามาเช็คทุก 6 เดือนดีที่สุด

สามีบอกว่า หมอบอก สาเหตุที่เค้าไม่ได้ให้จีอินทำ ct scan ก็เพราะเค้าดูแล้วว่า cyst นี้มันไม่อันตราย ไม่อยากให้ทำ ct scan โดยไม่จำเป็น

ถึงจะบอกว่าไม่อันตราย แต่แม่อย่างเราก็อดห่วงไม่ได้ เดินออกมาจากโรงบาลน้ำตาซึมอยู่ดี เฮ้อ...

Saturday 22 August 2015

Our first time togerther on board

* * *

วันเสาร์ที่ 15 สิงหาคม 2558 (20140815)

เป็นวันที่จะพาจีอินขึ้นเครื่องกลับไทยครั้งแรก คืนก่อนหน้านี่นอนไม่หลับเลย กังวลมากว่าจีอินจะงอแงบนเครื่องมั๊ย 55555

บินออกจากอินชอนตอนเย็น ช่วงที่เช็คอินนี่จีอินเริ่มงอแงมากๆ เฝคงเพราะจากบ้านใหม่ไปอินชอนใช้เวลานาน นั่งรถไปชั่วโมงกว่าๆแวะบ้านแม่ที่กิมโปก่อน เพราะแม่จะขับไปส่ง พักให้นมแค่แป๊บเดียวก็ออกจากบ้านแม่ไปสนามบินอีกเกือบชั่วโมง จีอินเลยงอแง

แถมยังต่อแถวเช็คอินนาน เช็คอินก็นานมากกกด้วย

ของจีอินมี 4 ใบ ใบน้ำตาล ใบเขียวkanken ใบลายดอก และใบเล็กสุดไว้ใส่ขวดน้ำขึ้นเครื่อง

ยังมีคาร์ซีท รถเข็นเด็ก และถุงกอล์ฟอีก สงสารคนเช็คอินมาก

เนื่องจากจีอินกินนมแม่จากเต้าเท่านั้น ห้องให้นมเลยสำคัญมาก สนามบินอินชอนมีห้องให้นมหลายที่ เล็กใหญ่ต่างกัน สะดวกมากๆ เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปมา ><

พอขึ้นเครื่อง ตอนยังไม่ push back จีอินมีงอแงนิดหน่อย ต่อเนื่องมาตั้งแต่ตอนเช็คอิน ตอนนั้นคิดเลย งานเข้าแล้วววววว

แต่พอเครื่องเริ่มเข้ารันเวย์ เราก็ให้จุ๊บเต้า หูจะได้ไม่อื้อ จีอินก็สงบลง มีมางอแงอีกนิดตอนง่วงนอน ก็ให้จุ๊บเต้าอีก ก็หลับไป

เต้าสยบทุกความเคลื่อนไหว 555555

หลับยาวไปจนเครื่องลงที่ไทเปเลย

ที่สนามบินเถาหยวนนี่เรามั่นใจมากๆว่ายังไงก็มีห้องให้นม แต่พอเปิดเข้าประตูไปแอบผิดหวังเล็กน้อย นึกว่าจะได้เจอห้องที่เต็มไปด้วยฮัลโหลคิตตี้อย่างที่เคยเห็นรูป 555555

ห้อให้นมสะอาดสะอ้านดีสีชมพูน่ารัก ประทับใจ ^^

ออกจากสนามบินเถาหยวนก็ step เดิม ให้จุ๊บเต้า แต่พลาดตรงที่ เราดันให้นมก่อนขึ้นเครื่องไม่นาน จีอินเลยจุ๊บๆปล่อยๆ ตอนปล่อยนี่ก็ลุ้นๆ จะเจ็บหูมั๊ย จะร้องไห้รึเปล่า ปรากฏว่าไม่เลย แถมใช้เวลานิดเดียวเธอก็หลับยาวมาจนถึงสุวรรณภูมิ หลับสนิทถึงขั้นที่ว่า เครื่องกระแทกพื้นก็ไม่ตื่น ทำไมตอนอยู่บ้านไม่เป็นแบบนี้บ้างเนี่ย -"-

พาจีอินขึ้นเครื่องครั้งแรก สรุปว่าง่ายกว่าที่คิด ขอเล่นที่อุตส่าห์แบกไปนี่แทบไม่ได้ใช้เลย เพราะหลับยาวตลอด

ขอบคุณสามีมากๆด้วยที่คอยป้อนข้าวป้อนน้ำเมีย เพราะมือไม่ว่างเลย อุ้มตลอดทาง 5555