32w 1d pregnant tummy / parcel from the States

* * *

วันพุธที่ 22 ตุลาคม 2557 (20141022) - parcel from the States

สามีกลับมาบ้านพร้อมกล่องพัสดุ 1 กล่อง เป็นพัสดุที่ส่งมาจากอเมริกา ซีเนียร์ของสามีที่ทำงานอยู่ที่อเมริกาส่งของขวัญเล็กๆน้อยๆมาให้ราโฮปน้อย ^__^

กล่องใหญ่เหมือนกัน >< 

จริงๆส่งมาให้ที่บ้าน แต่ปกติถ้าเราอยู่บ้านคนเดียว สามีจะไม่ให้เปิดประตูเวลามีพัสดุมาส่ง ถึงเกาหลีจะเป็นประเทศที่ไม่ค่อยมีอาชญากรรม แต่สามีก็ยังห่วง ก็เลยไม่เคยเปิดประตูเลย

แล้วที่เกาหลีถ้าเจ้าของบ้านไม่อยู่ คนส่งพัสดุจะเอาของไปฝากไว้ที่ลุงยาม แล้วแปะป้ายไว้ที่ mailbox ว่ามีพัสดุมา ทุกบ้านทำแบบนี้หมด ของก็วางรวมๆกัน แต่เชื่อมั๊ย ไม่มีใครหยิบไปแน่นอน :)

กล่องพัสดุโดนเปิดจากกรมศุลฯที่เกาหลี แต่ก็แปะสก็อชเทปกลับมาให้เรียบร้อย ส่วนกล่องด้านในนี่คาดว่าแค่แง้มๆดูเท่านั้น

มีการ์ดด้านในด้วย ^______^

 

 เปิดออกมาแล้วกรี๊ดกร๊าดมาก เป็นเสื้อผ้าเด็กอ่อน ไซส์จะเล็กกว่าที่ซื้อที่เกาหลีหน่อย แต่ผ้านุ่มมากๆ

จริงๆเรากะจะซื้อของใช้สีกลางๆ ไม่เน้นว่าต้องเป็นสีชมพู เพราะจะเผื่อไว้สำหรับคนที่ 2 เกิดเป็นลูกชายขึ้นมาจะดูแต๋วแว๋วซะก่อน แต่พอมาเป็นชุดสีชมพูน่ารักๆแบบนี้แล้วกลับถูกใจมากมาย :D

ถ่ายรูปรวมซะหน่อย

มีบอดี้สูทแบบแขนขายาวคลุมถึงเท้า 2 ชุด เราอยากได้บอดี้สูทแบบนี้มากๆ ที่เกาหลีมีแต่ยาวถึงข้อเท้า แล้วต้องใส่ถุงเท้าเอา

บอดี้สูทแขนสั้น ยาวถึงปิดแพมเพิส 2 ชุุด

ชุดแยกเสื้อ กางเกง 1 ชุด

ชุดเดรสกระโปรง 1 ชุด

หมวก 1 ใบ

ผ้ากันเปื้อน 2 ผืน

ผ้าห่มผืนเล็กๆ 1 ผืน แต่ไม่ได้ถ่ายมา

รวมแล้วเลยมีผ้าห่มเยอะมาก สัก 4 ผืนได้ + ผ้าห่อตัวอีก 2 ผืนที่พอไม่ห่มแล้วก็เอามาทำเป็นผ้าห่มได้ต่อ แอบคิดว่ามีเยอะไปแล้ว แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะช่วงสปริงเวลาพาราโฮปน้อยออกไปข้างนอก ก็ห่มบนรถเข็นได้ หรือตอนให้เป้อุ้มเด็กก็เอามาห่มได้อีก ^^

ชอบทุกชุดเลย ฝากสามีขอบคุณซีเนียร์เรียบร้อย บอกด้วยว่าเราชอบมากๆ :D

วันเสาร์ที่ 25 ตุลาคม 2557 (20141025) - 32w 2d

มีนัดอัลตร้าซาวด์กับหมอ วัดความดันได้ 107/62 ลดลงมาจากคราวที่แล้วนิดนึง น้ำหนักขึ้นเกือบโล แต่เพราะออกกำลังน้อยลง และกินมากขึ้น

เพราะเมื่อรอบที่แล้วที่เจอหมอ สามีบอก ดูท่าทางหมออยากให้ลูกน้ำหนักขึ้นกว่านี้หน่อย ถึงจะตามเกณฑ์อยู่ก็เถอะ เราเลยลองกินอาหารเยอะขึ้น อาหารมันมากขึ้น ปรากฏว่า ราโฮปน้อยน้ำหนักขึ้นมาแค่ 300g ตอนนี้หนัก 1641g แล้ว ยังตามเกณฑ์อยู่ ไม่ได้มากขึ้นอย่างที่คิด สรุปว่าน้ำหนักไปลงที่แม่หมด

หมอไม่ว่าเรื่องน้ำหนักที่ขึ้น แต่บอกว่า "ออกกำลังให้เยอะขึ้นอีก" คงพูดเป็นแนวว่าน้ำหนักขึ้นมากไปหน่อย

วีคนี้เลยออกกำลังเหมือนเดิมที่เคยออก กินน้อยลง  จริงๆกินเยอะไม่ไหวด้วย อึดอัดมากๆ กินนิดเดียวก็ขึ้นมาถึงคอหอยแล้ว T__T

ซาวด์รอบนี้ไม่มีปัญหาเหมือนเดิม ยังกลับหัวอยู่ แต่หงายหน้าขึ้นมาละ หัวอยู่ด้านล่างเอียงไปทางขวาหน่อย ขาอยู่ด้านบนเอี้ยวไปทางซ้าย หมอบอกช่วงนี้เวลาลูกเตะแรงๆอาจจะเจ็บหน่อย ให้เอามือกดๆตรงที่เค้าเตะ เค้าจะได้เปลี่ยนท่าทาง ^^

อัตราการเต้นของหัวใจก็ปกติดี สายสะดือก็อยู่ในตำแหน่งดี ไม่มาใกล้คอให้หัวเลย

หมอให้ฉีดวัคซีนรวม 3 อย่างใน 1 เข็ม หนึ่งในนั้นคือวัคซีนบาดทะยัก ที่เหลือจำไม่ได้เพราะสามีลืมว่ามีอะไรบ้าง -__-" หมอบอก ไม่ได้ฉีดให้แม่ แต่ฉีดไปแล้วลูกจะได้ภูมิคุ้มกันวัคซีน 3 ตัวนี้ไป และจะฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่อีก 1 เข็มตอนนัดครั้งต่อไป :)

ลงรูปพุง 31w 1d ถ่ายก่อนเดินไปเรียนโยคะ

ชอบรูปนี้เพราะดูผอม ต้องขอบคุณกระจกยาวมากๆ 555555

เหลือเวลาอีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะได้เจอตัวเป็นๆกันแล้วเนอะ :D

Soyongsan in Autumn

* * *

วันอาทิตย์ที่ 19 ตุลาคม 2557 (20141019)

โดนสามีหลอกว่าจะพาไปดูทันพุง(단풍 = ใบไม้เปลี่ยนสี) หาข้อมูลมาได้ว่าที่ภูเขาโซยง(소용산) นี้ใบไม้เปลี่ยนสีจะพีคเอาอาทิตย์หน้า แต่อาทิตย์นี้ก็โอเคที่จะไปเดิน เพราะสามีกลัวว่าเผื่ออาทิตย์หน้าต้องเข้าออฟฟิศขึ้นมา เลยพามาซะก่อน

ไอ้เราก็คิดว่าคงเดินชิลๆ โรแมนติกๆ เพราะเราบ่นเปรยๆกับสามีว่า อยากไปเที่ยวกัน ทริปสั้นๆ ไปเช้าเย็นกลับก็ได้ เพราะขี้เกียจจัดกระเป๋า 555 แต่ที่ไหนได้.....นี่พามาเดินเขาชัดๆ -___-'

ตื่นตั้งแต่ตี 5.40น. ออกจากบ้าน 6.30น. ใช้เวลาขับรถจากบ้านไปก็ชั่วโมงกว่าๆ ขึ้นไปทางเหนือของโซล ระหว่างทางไปหมอกลงจัดมาก มองทางไม่เห็นเลย ต้องค่อยๆขับช้าๆ

พอไปถึงก็หาข้าวเช้ากินกันก่อน จริงๆอยากพาจินมาด้วยมากๆ แต่ถ้าพามาเราก็จะเข้าร้านอาหารกันไม่ได้เลย ถึงบางร้านจะมีที่นั่งข้างนอกก็คิดว่าไม่ควร เพราะเกิดลูกค้าคนอื่นโวยวายขึ้นมา ทางร้านจะแย่เอา เราเลยตัดสินใจทิ้งจินไว้ที่บ้าน อีกอย่าง บ่ายๆก็กลับแล้ว ไม่ได้กลับดึก ^^

ก็ยังไม่ค่อยพีคเท่าไหร่ แต่ก็พอมีสีสรรให้ถ่ายรูปอยู่บ้าง :D

เอาจริงๆ โซนนี้พีคสุดแล้วล่ะเท่าที่เดินมา 5555

ถ่ายรูปสักหน่อย :)

ออทั่มที่เกาหลีจะไม่ค่อยแดงแบบแดงแจ๋ๆ แดงสดๆ แต่จะออกเหลือง-ส้มซะมากกว่า

:)

คนเกาหลีมาเดินเข้าเยอะมากๆ ส่วนใหญ่ก็มากันเช้าๆแบบนี้ ให้เดินขึ้นไปข้างบนทันเที่ยง และส่วนใหญ่จะแพ็คอาหารเที่ยงมากัน เป็นปิคนิกเล็กๆบนเขา

ส่วนใหญ่คนที่เดินเขาบ่อยๆ อุปกรณ์จะครบชุดมาก และคนแก่ๆก็ยังแรงดี อย่างแม่สามี แกเดินเขาบ่อย แข็งแรงมากๆ นี่ถ้ามาเดินด้วยกันแกคงแซงนำไปก่อนเลย 

แวะพักระหว่างทาง ^^

เท่าที่ไปเดินเขามา(ไม่บ่อย) ทางเข้าเขาจะต้องมีประตูแบบนี้ทุกที่เลย ใครที่เคยไปปภูเขาซอรัก(설악산) ก็น่าจะเห็นประตูแบบนี้เหมือนกัน

แอบถ่ายสามี :D

ทางเดินก็จะประมาณนี้ พาคนท้องมาทรมานมากๆ แต่ก็เดินได้ เหนื่อยก็พัก จะเหนื่อยมากหน่อยก็ตอนที่ต้องเดินขึ้นบันได 108 ขั้น กับบันไดอื่นๆอีกเล็กน้อย เดาว่าวันนั้นคงเดินขึ้นบันไดไปประมาณ 200 ขั้นได้ -"-

หลังจากขึ้นบันได 108 ขั้นก็ถึงจุดชมวิวจุดแรก ใบไม้เปลี่ยนสีนิดเดียวเลย

ระหว่างทางเดินไปวัด บนภูเขาส่วนใหญ่จะชอบมีวัดตั้งอยู่

ปล. รูปนี้ดูพุงเล็กเนอะ ><

 

ถึงวัดแล้ว วัดเกาหลีส่วนใหญ่ก็จะหน้าตาประมาณนี้ทุกที่เลย แต่เวลาไหว้พระ เค้าจะไหว้ไม่เหมือนบ้านเรา ไม่มีการจุดธูปเทียนเดินไปมา จะมีที่จุดเทียนที่เดียว เป็นเทียนแท่งใหญ่ๆ จุดเสร็จก็วางไว้ที่ๆเค้าจัดไว้ให้

และเวลาไหว้พระ จะไม่ได้นั่งกราบแบมือ 3 ครั้งแบบบ้านเรา แต่จะลุกๆนั่งๆ ลุกยืน และนั่งคุกเข่า และก้มหัวลง แบมือทั้ง 2 ข้างข้างๆหัว ทำอย่างนี้ซ้ำๆประมาณ 100 ครั้งได้ เวลามาวัดทีไรสามีชอบถาม ยูอยากไว้พระมั๊ย.......แต่ขอบาย ไม่สามารถอ่ะ 55

เราเดินมาถึงแค่วัดกัน ตัดสินใจไม่ไปต่อเพราะเห็นทางแล้วแบบว่า....ไม่น่ารอดแน่ๆ ถ้าไม่ท้องคงจะเดิน แต่นี่ท้อง 31 วีค กลัวจะไม่ไหวกลางทาง แถมทางขึ้นยังชันมากๆ

แวะพักผึ่งพุงน้อยๆก่อนเดินกลับ เดินจนร้อนต้องถอดโค้ทบางออก แต่พอนั่งพักแล้วก็หายเหนื่อยแทบจะทันที เพราะลมพัดเบาๆ อากาศดีมากๆเลย :D

แวะถ่ายรูประหว่างทางไปเรื่อยๆ รูปนี้ดูพุงแหลมเพราะเข็มขัดพยุงครรภ์แท้ๆ ><

จบแล้วทริปสั้นๆ เดินเขาไปประมาณ 2 ชั่วโมงได้ เหนื่อยจนหลับในรถตอนขากลับ สามีก็ง่วงๆเลยแวะงีบที่ rest house(후계소) ระหว่างทางกลับบ้านประมาณ 20 นาที

กลับถึงบ้านเกือบๆ 3 โมงเย็นเพราะแวะมาร์ทซื้อของทำข้าวเย็นกันก่อน คืนนั้นขาล้ามากกกกกกก เจ็บก้น แปลกที่ไปเดินเขาแต่ดันเจ็บก้น >< แต่หลังไม่มีปัญหา แค่เมื่อยๆเล็กน้อย

พอเช้าอีกวันตื่นมา หืมมมมม ขาพังไปเลย ตูดระบมด้วย 5555555 จากที่ปกติจะเดิน 30 นาทีเพื่อไปเรียนโยคะ วันนั้นนั่งรถเมล์ไปแทน แต่พอได้เล่นโยคะ ได้ยิดเส้น อีกวันนึงก็หายเมื่อยไปเยอะเลย :D

ทริปนี้เป็นทริปสั้นๆ แต่ก็ขอบคุณสามีมากๆที่พาไป เพราะเมื่อวันเสาร์ก็ต้องเข้าออฟฟิศ กลับมาดึก แล้วยังตื่นเช้าเพื่อพาไปอีก ขอบคุณมากๆเลย ^________^

31w - pregancy diabetes follow up / 3rd trimester symtoms 02

* * *

วันพฤหัสที่ 16 ตุลาคม 2557 (20141016)

จริงๆมีนัดหมอนักโภชนาการวันเสาร์ แต่สามีต้องเข้าออฟฟิศแต่เช้าอย่างเลี่ยงไม่ได้ เลยลางานพาไปวันนี้แทน

ตั้งแต่ท้องมานี่สามีไปหาหมอเป็นเพื่อนทุกครั้งเลย ถึงบางครั้งจะต้องเข้าออฟฟิศต่อก็ยอมไปสายหน่อย เพื่อที่จะไปโรงบาลเป็นเพื่อนช่วงเช้าก่อน เป็นความใส่ใจเล็กๆน้อยๆที่เรารู้สึกได้ว่าเค้าให้ความสำคัญกับครอบครัวแค่ไหน ^^

พอได้เข้าพบคุณหมอๆก็บอกผลตรวจเลือด 3 หลอด + ฉี่ 1 หลอด ที่ตรวจไปเมื่อ 3 อาทิตย์ที่แล้วให้ฟัง

ทุกอย่างปกติหมด ยกเว้น ค่าอินซูลินในเลือดต่ำกว่าปกติ....นี่สินะ เหตุผลที่ทำให้เป็นเบาหวาน

แต่ไม่เป็นไร เพราะเวลาราโฮปน้อยเกิดมาแล้ว แม่จะแก้แค้นโดยการไม่ให้กินขนมเลย คอยดูสิ หึหึ

แล้วก็พอไปหาหมอ หู คอ จมูก เพราะเราปวดในหูมา 2-3 เดือนแล้ว โดนสามีดุว่าทำไมเพิ่งมาบอก จะได้รีบพามาหาหมอตั้งแต่เนิ่นๆ

แต่พอหมอตรวจแล้วก็ไม่อักเสบ ปกติดี แต่หูซ้ายข้างที่ปวดแฉะ จำได้ว่าหูซ้ายแฉะมาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ หมอบอกห้ามแคะ ไม่ว่าจะด้วยมือ ไม้แคะหู หรืออะไรก็ตามแต่ หลังอาบน้ำให้เอาไดร์เป่าลมเย็นเป่าให้แห้งแทน

ขออัพเดทอาการคุณแม่ช่วงนี้หน่อย

// เริ่มมีอาการขาชาอีกแล้ว ชอบขาชาเวลาเดินขึ้นเนิน แต่จะเป็นเฉพาะข้างขวา ข้างซ้ายไม่มีปัญหาเลย

// ตอนเช้าหลังตื่นนอน ห้ามเผลอบิดขี้เกียจที่ขาเด็ดขาด เพราะตะคริวจะกิน

// อาการปวดหัวหน่าวหายไปตั้งแต่ใช้เข็มขัดพยุงครรภ์

// เริ่มเหนื่อยง่าย จู่ๆก็เหนื่อยทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรมากมาย

// อึดอัดพุง กินเยอะไม่ได้เพราะจะทำให้หายใจไม่สะดวก แต่ข้อดีคือ พออึดอัดมันทำให้ดีดตัวเองไปเดินออกกำลังมากๆ ไม่งั้นจะต้องนั่งทรมานอย่างนั้นต่อไปเป็นชั่วโมงๆ

// เริ่มเบื่อสลัดทำเองและอกไก่ แต่ชอบกิน ซัมกยอบซัล(หมูย่าง) และผักสดเยอะๆๆๆมากช่วงนี้

// อ่อ....อยากขนมปังด้วย แต่พยายามกินแบบโฮลวีทแทน

// รอบพุง 34.5 นิ้วแล้ว ขึ้นไวมากๆ และเริ่มคัดหน้าอกอีกรอบ เดาว่าขนาดกำลังจะขยายอีกเร็วๆนี้ ><

// เริ่มเจ็บพุงเวลาที่ราโฮปน้อยดิ้นเยอะๆๆๆ โดยเฉพาะช่วงห้าทุ่ม-เที่ยงคืน เจ็บเหมือนโดนเตะจนช้ำใน และโดนเตะซ้ำที่เดิมๆยังไงยังงั้น แต่ก็ทนได้ ฮือๆ

// มีความรู้สึกว่าพุงกระตุกเป็นจังหวะบางเวลา ไม่แน่ใจว่ามันคืออาการลูกสะอึกรึเปล่าหนอ

// ท้องแข็งเป็นลูกๆเฉพาะเวลาปวดฉี่ แต่หมอบอกว่าเป็นอาการปกติ

// เวลานอนต้องมีหมอนบางๆไว้รองพุง นอนหงายแล้วเริ่มอึดอัด เหมือนหายใจไม่สะดวก

ทางด้านอารมณ์.....ช่วงนี้ก็แฮปปี้ดี เราโชคดีอย่างที่ไม่มีอารมณ์คนท้องจำพวก จู่ๆก็ร้องไห้ น้อยใจ หงุดหงิดอะไรแบบนั้น แต่เป็นคนท้องที่ติดสามีมาก เป็นมาตั้งแต่ไตรมาสแรกเลย ;p และยังไม่กลัวการคลอด คิดว่าเพราะยังไม่ถึงเวลา 55555

แต่จะกังวลมากกว่าว่า เราจะทำได้มั๊ย จะเลี้ยงลูกได้ดีรึเปล่า คิดเรื่องพวกนี้วนเวียนไปมามากกว่า

และก็มีความรู้สึกมั่นใจเล็กๆว่า เราคงจะคลอดเองได้ และคลอดหลัง 38 วีค เพราะเบาหวานมันไม่น่ากลัวอย่างที่คิดเลย ถ้าเราพยายามคุมดีๆยิ่งสบายเข้าไปใหญ่ ก็ขอให้เป็นอย่างที่รู้สึกเนอะ ^____^

ปล. วันนี้ไม่มีรูป บล็อคเลยโล้นๆ น่าเบื่อเนอะ :D

29w 3d pregnant tummy / 30w 2d ultrasound photo / shopping for baby 02

* * *

บล็อควันนี้ ชื่อหัวเรื่องยาวได้โล่ห์มากๆ อิอิ

วันอาทิตย์ที่ 5 ตุลาคม 2557 (20141005)

พาจินดัลเรไปเดินเล่นมาอีกแล้ว คงเดาได้ไม่ยากว่าไปที่ไหนกันมา 555555 พอเริ่มไปบ่อยๆก็ไม่รู้จะถ่ายรูปอะไร ลงแค่รูปเดียวพอ ><

ถ่ายตอน 29w 3d ตอนนั้นรอบพุงวัดได้ 33.4 นิ้ว ตอนนี้ประมาณ 30w วัดได้ 34 นิ้วแล้ว :D

ปล. ชอบเอี๊ยมกระโปรงตัวนี้มาก ใส่สบายสุดๆ แต่ใส่แล้วบวมขึ้นหน่อย เพราะฉะนั้นวันที่ต้องไปถ่ายรูปทำอัลบั้ม เราจะไม่ใส่ตัวนี้เด็ดขาด ขอใส่รัดๆเน้นพุงแทน 55555

วันพฤหัสบดีที่ 9 ตุลาคม 2557 (20141009)

วันนี้เป็นวันภาษาเกาหลี ถือเป็น public holiday และมีงาน baby expo อีกแล้ว.....สามีพาไปเป็นรอบที่ 4 แต่ก็ได้ของมาทุกครั้ง ;p

รอบนี้เอาลิสของที่ต้องซื้อมาด้วย ได้ลิสมาจากร้าน baby shopping mall ที่ไปมา แต่ลิสมันจิปาถะมาก ประมาณว่าเค้าคงจะขายของ เพราะรู้สึกว่าบางอย่างมันไม่จำเป็นเลย ><

เราก็ตัดๆออกไปบ้าง ซื้อแต่ที่คิดว่าจำเป็นก็พอ

วันนั้นเป็นวันที่ตื่นขึ้นมาแล้วปวดหัวหน่าว วันก่อนหน้าปวดเฉพาะซีกขวา แต่วันนี้ปวดทั้งหัวหน่าวเลย(แต่จะหนักที่ซีกขวาหน่อย) แถมพอนั่งรถไปสักพัก เริ่มปวดท้องน้อยมากๆ ปวดแบบระบม ขนาดที่ว่าพอรถมันสะเทือนหน่อยก็เจ็บไปหมด ตอนนั้นก็กลัวๆ ไม่ได้กลัวจะคลอด เพราะคืดว่าอาการมันไม่ใช่แบบนี้ แต่ก็สงสัยว่าทำไมถึงปวดได้

สามีขับรถไปจอดที่ออฟฟิศอีกแล้ว เพราะงานจัดที่ตึกไม่ไกลจากออฟฟิศ เดินไปสัก 10 นาทีก็ถึง แต่พอก้าวขาลงจากรถเท่านั้นแหละ โหยยยยยย ปวดท้องน้อยมาก ต้องเดินกุมท้อง ตัวงอ ขาถ่าง เดินไม่เป็นทางเลย สามีก็ถามตลอดว่าไหวมั๊ย และก็เตือนว่า วันนี้คงเดินนานไม่ได้แน่ๆ ดูจากท่าทางยูแล้ว

แต่พอเดินไปสัก 5 นาทีก็เริ่มดีขึ้นนะ และหลังจากแวะกินข้าวกลางวันแถวนั้นก็หายปวดท้องน้อยไปเลย (สงสัยคงเพราะจะได้ชอป 55555)

พอเข้างาน เราขอไปซื้อเข็มขัดพยุงครรภ์เป็นอย่างแรกเลย ยี่ห้อ mothersbaby 

cr: http://blog.naver.com/swyh1052/220110439603

หน้าตาประมาณนี้ เราชอบยี่ห้อนี้มาก ซื้อมาตั้งแต่เสื้อในให้นมลูก เพราะผ้านิ่มมากๆ 

เจ้าเข็มขัดพยุงครรภ์เส้นนี้ก็นิ่มกว่ายี่ห้ออื่น(ที่ไปลองจับ) 

ตอนที่พนักงานลองใส่ให้ โหยยยยย ตอนนั้นมันโล่งมากกกกกก ให้ความรู้สึกเหมือนเวลาเราอั้นฉิ๊งฉ่องนานๆ จะราดแล้ว แล้วพอได้เข้าห้องน้ำไปทำธุระ ก็จะถอนหายใจ เฮ้ออออออ ออกมาด้วยความสบายใจ อารมณ์ประมาณนี้เลย นึกออกมั๊ย 555555

เสียดายก็แค่อย่างเดียว.....รู้งี๊น่าจะซื้อตั้งนานแล้ว เพราะตอนแรกคิดว่าไม่จำเป็นหรอก ที่ไหนได้ มันช่วยให้เดินสบายมากขึ้นจริงๆ ^^

ได้ที่รองนั่งหลังคลอดมาด้วย ยี่ห้อ mothersbaby อีกแล้ว จริงๆคิดว่าที่โรงพยาบาลกับที่ care center มีให้ แต่สามีไม่ค่อยแน่ใจ อีกอย่าง อันนึงมันก็ไม่แพง ประมาณ 10,000 วอน 300 บาท(เราว่าก็แพงนะ แต่ตามใจคนจ่ายละกัน T__T) สามีให้เหตุผลอีกว่า....มีส่วนตัวไว้ก็ดี ไม่ต้องไปใช้รวมกับคนอื่นหรอก

ปล. ถ่ายเทียบกับโดนัทของเล่นของน้องจิน XD~~

จริงๆเราไม่เคยนึกถึงเจ้าที่รองนั่งอะไรแบบนี้เลย แต่สามีก็ไปหาข้อมูลมาว่า หลังคลอดเวลานั่งจะเจ็บ เลยต้องใช้ที่นั่งแบบนี้ เราเลยลองไปถามเพื่อนที่เค้ามีลูกกันแล้ว เค้าก็บอกว่าเจ็บกัน แต่ก็ทนได้ คือ...ที่ไทยคงไม่มีใครซื้อกันล่ะมั๊งเนอะ ส่วนตัวคิดว่า ก็เก็บไว้ใช้ตอนเป็นริดสีดวงได้อีก เวลานั่งจะได้ไม่เสียดสี 5555555

และก็ได้สนับข้อมือ กับ แผ่นซับน้ำนมของยี่ห้อนี่มาอีก สนับมือนี่ซื้อเพราะความเข้าใจผิด คิดว่าที่ซื้อมาก่อนหน้ามันมีแค่ข้างเดียว ยี่ห้อนี้ขายเป็นคู่ เลยซื้อมาเพิ่มละกัน แต่พอกลับมาดูที่บ้าน.....ที่มีอยู่มันก็เป็นคู่นี่นา (ใครเค้าจะขายแค่ข้างเดียวนะจริงมะ -"-)

// มีสนับศอก สนับเข่า และสนับข้อเท้าด้วย เพราะหลังคลอด ข้อต่างๆมันจะหลวม แต่เราก็ซื้อมาแต่สนับมือเท่านั้น คิดว่าน่าจะได้ใช้ประโยชน์มากที่สุดละ

แผ่นซับน้ำนมซื้อแบบกล่องเล็กสุดมา เพราะไม่รู้จะไหลเยอะแค่ไหน ปรึกษาพี่ที่รู้จักคนนึง เค้าบอกของเค้าไหลเยอะ ใช้เยอะ แต่บางคนก็ไม่ค่อยไหล ใช้น้อย ก็เลยซื้อแบบกล่องเล็กมาก่อน ไหลเยอะค่อยสั่งซื้อเพิ่มทางเนทเอา :)

ได้ชุดบอดี้สูทแบบแขนขายาวมา 1 ตัว จริงๆคือเรากังวลมาก เพราะคลอดหน้าหนาว อากาศติดลบ แล้วเวลาพาราโฮปน้อยย้ายไป care center ล่ะ เวลากลับบ้านล่ะ เวลาพาออกไปฉีดวัคซีนล่ะ เอาง่ายๆคือ เราไม่รู้ว่าคนประเทศนี้เค้าห่อตัวเด็กแค่ไหน เค้าจะอุ่นพอมั๊ย แต่ที่ไหนได้ พอสามีลองถามๆเพื่อนเค้าแล้ว ทุกคนบอกว่าไม่จำเป็นเลย (แต่ก็ซื้อมาแล้วล่ะนะ) เพราะเวลาออกจากโรงบาล จะใส่แพมเพิส กับเสื้อเด็กแรกเดินที่ไม่มีกางเกง ห่อด้วยผ้าห่มชั้นในสำหรับหน้าหนาว ตามด้วยผ้านวมชั้นนอก และแม่ที่อุ้มส่วนใหญ่จะคลุมลูกด้วยเสื้อหนาวแม่อีกที สามีบอกอีกว่า ถ้าทำให้เค้าร้อนเกินไป จนเหงื่อออก แล้วเจออากาศเย็นๆอีก จะยิ่งหนาว และไม่สบายง่ายเข้าไปใหญ่ ซึ่งข้อนี้เราก็เห็นด้วยนะ >___<

ด้านหน้าสุดคือ กระเป๋าใส่แพมเพิส เห็นว่าราคาไม่แพงเลยซื้อมาด้วย เอาแพมเพิสใส่กระเป๋านี่ แล้วก็โยนลงกระเป๋าใหญ่อีกที น่าจะสะดวกเวลาหาของ ไม่กระจัดกระจายดี ^_^

ผ้ารองนอน ด้านล่างเป็นยางกันซึม เผื่อราโฮปน้อยอึฉี่ซึมออกมา จะได้ไม่ซึมลงเตียงอ่ะเน้อ 

ซื้อแบบเซ็ท ผืนเล็ก 1 ใหญ่ 1 แบบออร์แกนิค กะไว้ว่าผืนเล็กจะไว้พก เวลาไปเปลี่ยนแพมเพิสตามห้องน้ำสาธารณะ จะได้มีที่รอง

สุดท้าย ได้ของแม่มา เสื้อให้นมแขนยาว 2 ตัว

เราไม่ชอบพวก design เสื้อให้นมลูกเลย ทำไมชอบทำลายกุ๊กกิ๊กอาโนเนะมากๆ มันไม่ใช่สไตล์เราเลย เลยได้แบบเรียบๆไม่มีลายมาตัวนึง กับลายเบสิคๆมาอีกตัว ที่เหลือไว้ไปสั่งทางเนทเอาละกัน T___T

ข้อเสียของการอยู่ประเทศ 4 ฤดูคือ เดี๋ยวพอหน้าร้อนก็ต้องซื้อของหน้าร้อนมาใหม่อีกละ เสื้อผ้าลูกก็เหมือนกัน เปลืองเงินจริงๆ

ของที่ต้องซื้อยังไม่ครบ ยังมีจิปาถะอยู่ เช่น แชมพู สบู่เด็ก น้ำยาล้างจานเด็ก น้ำยาซักผ้าเด็ก โลชั่นเด็ก อ่างอาบน้ำ เตียง เครื่องปั๊มนม(จะฝากพ่อซื้อจากไทยเอามาให้ ^^) ถุงเก็บนมแม่ แพมเพิส ทิชชู่เปียก สำลี คัตต้อนบัต ครีมทาผื่นผ้าอ้อม ที่ดูดน้ำมูกแบบอัตโนมัติ กาต้มน้ำไฟฟ้า เครื่องทำความชื้น/ทำความสะอาดอากาศเครื่องใหญ่ เข็มขัดรัดพุงหลังคลอด หมอนรองให้นม(กะจะไปลองใช้ที่ Day Care ก่อนว่าถนัดแบบไหน แล้วค่อยไปซื้อตาม อิอิ)

แต่พวกนี้สั่งจากทางเนททีหลังได้ แถมไม่มีที่จะเก็บ T__T เลยกะว่าไว้ใกล้ๆคลอดค่อยสั่งก็ได้เนอะ อีกอย่าง ส่วนใหญ่เป็นของที่สามีหาซื้อ หรือสั่งซื้อเองได้ ในกรณีที่เราดันคลอดก่อนกำหนดขึ้นมา >< บางอย่างกะว่าจะไปสั่งซื้อช่วงที่ตัวเองไปอยู่ Day Care 2 อาทิตย์เอา
เราไว้ใจให้สามีซื้อของพวกนี้มากๆ เพราะเป็นคนที่ค่อนข้างอ่านรีวิวในเนท ยี่ห้อไหนดี ยี่ห้อไหนคนแนะนำ หลายๆอย่างเน้นแบบออร์แกนิคมากๆ ยอมจ่ายแพงกว่าหน่อย ^__^

ที่มีอยู่แล้ว (บางอย่างคนอื่นให้มา) คือ เครื่องวัดอุณหภูมิ/ความชื้นห้อง เครื่องวัดอุณหภูมิทางหู เครื่องปั๊มนมแบบแมนนวล เก้าอี้เด็กไว้กินข้าว ตู้อบฆ่าเชื้อโรค ยางกันเปื้อนเวลาเริ่มกินอาหารเสริม รถเข็นเด็ก คาร์ซีท เป้อุ้มเด็ก และพวกของใช้เด็กอ่อนนิดหน่อยตามที่อัพในบล็อคก่อนหน้า

ไม่รู้มีอะไรหลงลืมไปรึเปล่า พวกของสำคัญๆ เอ.......

หลังจากชอปปิ้งเสร็จก็กลับบ้านกัน พอนั่งรถนานๆก็ปวดท้องน้อยอีกแล้ว อาการเหมือนตอนขามาเลย ตอนแรกคิดว่า สงสัยคงเพราะนั่งนานๆ พุงมันพับลงมา ไปกดท้องน้อยก็เลยปวด แต่.......ที่ไหนได้........

พอกลับถึงบ้าน รู้สึกเหมือนศัตรูบุก เลยไปเข้าห้องน้ำ เท่านั้นแหละ.....อาการปวดท้องน้อยหายไปทันที 55555555 ที่ปวดมานั้นคือปวดอึ๊หรอเนี่ย น่าอายจัง >.<

วันเสาร์ที่ 11 ตุลาคม 2557 (20141011) - 30w 2d

วันนี้มีนัดอัลตร้าซาวด์กับคุณหมอ ไปโรงบาลมันทุกอาทิตย์เลย เพราะหมอนักโภชนาการนัดทุก 3 อาทิตย์ หมอสูตินัดทุก 2 อาทิตย์ มันเลยติดๆๆกัน เดี๋ยวอาทิตย์หน้ากับอีกอาทิตย์ถัดไปก็ต้องไปอีก -____-

ไปถึงก็ชั่งน้ำหนัก ขึ้นมาจาก 2 อาทิตย์ที่แล้วครึ่งกิโล ความดัน 114/67 และก็ตรวจฉี่ดูโปรตีนรั่ว(คนท้องที่เป็นเบาหวานจะต้องตรวจฉี่ทุกครั้ง) ทุกอย่างปกติดี สามีถามหมอว่า น้ำหนักควรจะขึ้นเดือนละกี่กิโล หมอให้ขึ้นแค่ 1.8-1.9 กิโล/เดือน.....จะ 2 ก็ไม่ 2 เนอะ -"- แต่ตอนนี้หมอเค้าว่า อาหารไม่สำคัญเท่าการออกกำลังกาย ที่เกาหลีนี่เน้นให้ออกกำลังมากๆ แต่รู้สึกเหมือนคนไทยที่ท้องส่วนใหญ่จะชอบบอกให้พักเยอะๆเนอะ

พอเข้าไปซาวด์ หมอบอกราโฮปน้อยยังเอาหัวลงอยู่ จากตอนแรกที่กังวลว่าเอาหัวลงทำไม แต่พอเช็คในเนทแล้วก็ว่าปกติกัน แถมยังน่าโล่งใจได้ว่า ถ้ายังเอาหัวลงอยู่อย่างนี้ก็คลอดเองได้สินะ :D

แต่รอบนี้ position เธอแบบว่า....เอาหน้าคว่ำ ตูดโด่ง ขาแยกไปกันคนละทาง นึกถึงตอนตัวเองเด็กๆเลย ชอบนอนตูดโด่งแบบนี้แหละ

หมอบอกไม่รู้จะซาวด์หน้ายังไง เพราะหน้ามุดคว่ำอยู่ หมอก็ซาวด์ให้ดูหูทั้ง 2 ข้อ ขา กระดูกสันหลัง หัวใจ อัตราการเต็นของหัวใจก็ปกติดี น้ำหนัก 1370g ตามเกณฑ์สุดๆ ทุกอย่างปกติหมด หมอก็อารมณ์ดีอีกละ คนไข้ก็เลยอารมณ์ดีตามหมอเหมือนเดิม อิอิ

พอออกมา พยาบาลก็เอารูปอัลตร้าซาวด์มาให้ เรากับสามีเห็นแล้วขำกร๊ากเลย เพราะ....

มีใครเคยได้รูปอัลตร้าซาวด์ลูกตัวเองแบบนี้มั๊ยเนี่ย 55555555555

ก็เข้าใจหมอนะ เพราะราโฮปน้อยเอาหน้าซุกอยู่จริงๆ แต่ไม่นึกว่าจะปริ๊นภาพเท้ามาให้อ่ะ XD~~

ไว้เจอกันอีก 2 อาทิตย์หน้า วั้นนั้นหมุนเป็นท่านอนหงายให้พ่อกับแม่เห็นหน้าหน่อย ไม่เอาขาแบบนี้แล้วนะ 5555

// เราบอกสามีว่า วันนี้ไอมีความสุขมาก ซาวด์ออกมาแล้วราโฮปน้อยแข็งแรง โตตามเกณฑ์ดี มีความสุขเพราะมียูอยู่ข้างๆด้วย สามีบอก ตอนนี้ไอขอแค่อย่างเดียว คือทั้งยูและลูกแข็งแรง คลอดปลอดภัยทั้งคู่ ก็เลยบอกไปว่า ยูก็ต้องแข็งแรงด้วยนะ ^____^

28w 1d - shopping for baby / pregnancy diabetes follow up

* * *

วันอาทิตย์ที่ 21 กันยายน 2557 (20140921)

มีงาน baby expo แถวกังกัมอีกแล้ว เป็นการไป baby expo รอบที่ 3 ตั้งแต่ท้องมา 555 (เดี๋ยวมีรอบที่ 4 อีกอาทิตย์หน้านี้ XD)

สามีขับรถไปจอดตึกที่ทำงาน แล้วนั่งรถเมล์ ต่อด้วยรถไฟไปงาน เพราะกลัวเรื่องที่จอดรถ เนื่องจากเราไปสายกัน และจากประสบการณ์งานรอบอื่นที่ผ่านมา ถ้าไปช้านี่ที่จอดเต็มมาก เลยใช้บริการรถสาธารณะดีกว่า เห็นขึ้นรถเมล์ ต่อด้วยรถไฟแบบนี้ ไม่ได้ลำบากอย่างที่คิดนะ ^^

แต่พอไปถึง อืมมมม....งานมันเล็กกว่าที่คิด ที่จอดรถเต็มก็จริง แต่คิดว่าวนไปเรื่อยๆก็คงได้ที่จอด สามีบ่นอุป รู้งี๊ขับรถมาถึงนี่เลยก็ดี -__-"

ไปถึงก็เดินวนๆดูก่อนว่ามีอะไรน่าซื้อบ้าง พวกเราซื้อพวกรถเข็นเด็ก เป้อุ้มเด็ก คาร์ซีทไว้เรียบร้อยแล้ว รอบนี้อยากมาดูพวกเสื้อผ้า ของใช้เด็กอ่อน

ได้มานิดหน่อย เพราะยังงงๆว่าอะไรจำเป็น ไม่จำเป็นต้องซื้อบ้าง

- ด้านหลังคือผ้าห่มสำหรับหน้าหนาว แต่ไม่ใช่แบบผ้านวม(เพราะโรงบาลจะให้มาตอนออกจากโรงบาลเลยไม่ซื้อเพิ่ม) ด้านหลังจะเป็นผ้าสำลี จะอุ่นกว่าผ้าห่มปกติ

- สองผืนด้านซ้ายคือผ้าเช็ดตัว จริงๆมันก็คือผ้าเอนกประสงค์ ผืนใหญ่หน่อย เป็น cotton แต่จะเอามาทำเป็นผ้าเช็ดตัว ซึ่งมันหน้าหนาว คงไม่ค่อยได้อาบน้ำเท่าไหร่ ><

- สีขาวๆด้านขวาคือผ้าเช็ดหน้า เพื่อนสามีแนะนำให้ซื้อเยอะๆเพราะได้ใช้เยอะแน่ๆ เอาไว้ซับน้ำลายลูก ถ้าเป็นที่ไทยคงใช้ผ้าอ้อม แต่ที่เกาหลีจะเป็นผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กๆ แต่ใหญ่พอที่จะเอาไว้พันเป็นผ้าพันคอรองน้ำลายได้ แพ็คนึงมี 10 ผืน เลยซื้อมา 2 แพ็คเลย :D

- ด้านหน้าคือหมอนเด็กอ่อน ด้านในเป็นข้าวสาร ใช้ไปสักพักก็เอาไปตากแดดฆ่าเชื้อโรค แล้วก็แถมปลอกหมอนไว้เปลี่ยนให้ 1 ชิ้น 

ส่วนเสื้อผ้าลูก จะเน้นเป็นแบบออร์แกนิค ร้านนี้ขายเซ็ตเล็กๆ ผ้าห่อตัว 1 ผืน เสื้อบอดี้สูท 1 ชุด และเสื้อเด็กแรกเกิด 1 ชุด เป็นลายแกะน่ารักมากๆ แต่เสื้อบอดี้สูทลายแกะหมดเลยเลือกลายอื่นมาแทน จริงๆมันเป็นสีฟ้าสำหรับเด็กผู้ชาย แต่เราไม่ค่อยชอบชุดสีชมพูเท่าไหร่ สีโปรดของแม่คือสีฟ้า เลยเลือกลายสีฟ้ามา

สามีก็บอก ไม่เห็นจำเป็นจะต้องใช้แต่สีชมพูเลย ลูกเราใช้ทุกสีที่แหละ 5555

- ซื้อผ้าห่อตัวเพิ่มอีก 1 ผืน ไว้เผื่อซักเปลี่ยน ส่วนหมวกเป็นหมีโคอาล่า น่ารักอีกแล้ว ของใช้เด็กนี่น่ารักจิงๆนะ XD

- ซื้อเสื้อเด็กแรกเกิดเพิ่มอีก 2 ตัว ตัวกลางเป็นแบบไม่มีลาย และด้านขวาซื้อสีชมพูเพราะ 2 ตัวนี้ถูกที่สุดในร้านละ ไม่อยากซื้อเสื้อเด็กแพงเท่าไหร่ เพราะได้ยินว่าโตไว แป๊บๆก็เปลี่ยนแล้ว ^^

 หมวก ถุงมือ ถุงเท้า กะว่าจะไปซื้อถุงเท้าเพิ่มอีกสักคู่ในงาน baby expo รอบหน้า ^^

 ที่ถูกใจที่สุดคือได้ playmat มาในราคาที่โอเค ชิ้นใหญ่ใช้ได้ถึง 1 ขวบเลย

แล้วก็เป็ดไว้เล่นตอนอาบน้ำ ซื้อมาเผื่อไว้ก่อน เผื่อหาซื้อไม่ได้ 55

ส่วนกระจกไว้ติดคาร์ซีทกับสมุดภาพกันน้ำนี่ได้มาจาก baby shopping mall สามีพาไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว

จริงๆมีกระจกแบบที่ขอบเป็นตุ๊กตาสัตว์ด้วย พวกสิงโตไรพวกนี้ แต่ส่วนตัวกลัวเรื่องฝุ่น เลยเลือกมาแบบที่เกาะฝุ่นให้น้อยที่สุด ^^

 ของใช้อีกเล็กน้อยพวก กรรไกรตัดเล็บ เราอยากได้แบบมียี่ห้อหน่อย เพราะได้ยินว่าคุณภาพมันดีกว่า คมกว่า ตัดเล็บลูกง่ายกว่า :)

จุกหลอก avent นี่ลังเลมากว่าจะซื้อดีมั๊ย แต่ซื้อเผื่อไว้กลัวว่า ราโฮปน้อยจะมี sucking reflex ที่รุนแรง กินนมแม่จะแหวะนม เลยซื้อมาเผื่อไว้ก่อน แต่ตั้งใจไว้ว่าถ้าไม่จำเป็นก็คงไม่ใช้

ลูกบอลตาข่ายกับตุ๊กตาม้าไว้ถือเล่น

ที่กัดยี่ห้อ ange ตอนแรกจะซื้อยี่ห้ออื่นที่ถูกกว่า แต่พอสามีเห็นว่ามันเป็นยี่ห้อเกาหลี made in Korea เลยบอกให้ซื้อแบบนี้แทน -____-"

ที่คีบขวดนม จริงๆเราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ซื้อขวดนม จะให้ลูกดูดเต้าเท่านั้น แล้วค่อยฝึกให้ดื่มจากแก้ว ช้อน หรือดูดหลอดทีหลัง แต่ยังมีขวดจากที่ปั๊มนมที่ต้องต้มฆ่าเชื้อโรคอีกอยู่ดี เลยตัดสินใจซื้อมา และแน่นอน เลือกแบบที่ถูกที่สุด 55555

 วันพฤหัสที่ 25 กันยายน 2557 (20140925)

วันนี้มีนัดกับคุณหมอนักโภชนาการ ดูผลเรื่องคุมอาหาร จริงๆนัดวันเสาร์แต่ไปกันก่อน เพราะสามีเพิ่งจะได้ summer vacation กับเค้า มาได้เอาตอนต้นออทั่ม คาดว่าเป็นคนสุดท้ายของบริษัทแล้วมั๊งเนี่ย แต่เนื่องจากสามีได้หยุด เลยอยากจะออกไปกินข้าวนอกบ้านกันบ้าง ก็เลยไปหาหมอเอาซะวันนี้เลยดีกว่า

หมอดูผลเจาะเลือดแล้วพอใจมาก เพราะค่าน้ำตาลต่ำมากๆ average ประมาณ 82-95/120 ผลจากการกินคลีน ไร้การปรุงรส และพยายามเดินออกกำลังหลังอาหารเยอะๆ หมอเลยลดการเจาะเลือดให้เหลือแค่วันละมื้อ และแน่นอนว่า....ไม่มีการฉีดอินซูลิน ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ

แต่โดนเจาะเลือดไป 3 หลอด + ตรวจปัสสาวะด้วย และนัดอีกที 3 อาทิตย์ต่อมา เพื่อติดตามผลต่อ คาดว่าคงต้องคุมอาหารให้ดีๆไปจนถึงคลอดนั่นแหละ

แต่เราก็โอเคนะ จากตอนแรกที่ไม่ชิน รู้สึกอึนๆ มาวีคที่ 2 นี่รู้สึกโอเคมากเลย ตัวเบา อาการแขนขาชาก็น้อยลง จริงๆเป็นหนักแค่ช่วงไม่กี่วันนั้นเอง และที่สำคัญ ราโฮปน้อยก็ได้กินแต่ของที่มีประโยชน์ด้วย :D

วันศุกร์ที่ 26 กันยายน 2557 (20140926)

28w 1d แล้ว เวลาผ่านไปไวจริงๆ วันนี้ไปหาหมอสูติ (หมอนักโภชนาการกับหมอสูติดันเข้าไม่ตรงกัน เลยต้องไปกันคนละวัน)

ความดัน 114/69 ซึ่งปกติ น้ำหนักลงมาเกือบ 2 กิโล จริงๆเราคุมอาหารมาตั้งแต่ก่อนตรวจ GCT แล้ว เพราะตอนนั้นโดนหมอว่าเรื่องน้ำหนักที่ขึ้นมาไวเกินไป 3kg ใน 2 อาทิตย์เลย บวกกับโดนคุมอาหารอย่างเคร่งครัด คุมปริมาณการกิน และออกกำลังเพิ่มขึ้น จากตอนแรกที่น้ำหนักคงที่ มันเลยลดลงมาด้วยหน่อย ซึ่งหมอก็พอใจกับผลมากๆ พอเห็นหน้าหมอยิ้มแล้วก็โล่งใจตามเลย เพราะก่อนหน้านี้น้ำหนักขึ้น+เบาหวาน หมอทำหน้าเครียดมาก สามีบอก บางทีมันเป็นจิตวิทยาน่ะ ทำให้คนไข้กดดัน จะได้พยายามมากขึ้น ซึ่งมันก็ได้ผลจริงๆ T____T

 รูปซาวด์รอบนี้ดูไม่รู้เรื่องเลย -____-

ตอนซาวด์ราโฮปน้อยหลับอยู่ แถมยังเอาหัวลง ตกใจเลย เอาหัวลงทำไมมมมมม ยิ่งกลัวๆว่าจะคลอดก่อนกำหนดอยู่ แต่หมอบอกไม่ต้องห่วง เพราะน้องยังดิ้นได้อยู่เรื่อยๆ และน้ำคร่ำเยอะเพราะเบาหวาน อาจจะทำให้แม่รู้สึกอึดอัดหน่อย ><

ราโฮปน้อยหนัก 1.12kg แล้ว หมอว่าปกติ ตามเกณฑ์ดี ไม่ใหญ่เกินไป อัตราการเต้นของหัวใจและการไหลเวียนเลือดทั้ง 4 ห้องปกติดี ยังแซวด้วยว่า ราโฮปน้อยหน้าเรียว คางแหลม (เหมือนแม่สินะ อิอิอิอิอิอ) หน้าไม่บานเหมือนพ่อละ แต่จมูกยังบานเหมือนแม่เหมือนเดิม 5555555

ตอนนี้สิ่งที่กังวลที่สุดก็คือ กลัวคลอดก่อนกำหนด มากๆ เพราะภาวะเบาหวาน น้ำคร่ำเยอะ ท้องแข็งบ่อย หวังว่าจะออกมาหลัง 38 วีคน๊า ตอนนี้บอกกับราโฮปน้อยทุกวัน แม่ไม่รีบ หนูยังไม่ต้องรีบออกมาเน้อ รอให้หนูแข็งแรงดีก่อน พร้อมแล้วค่อยออกมานะ ^___^

ปล. วันที่อัพบล็อคนี้ อายุครรภ์ครบ 29w พอดี ^^